Haftanın belirli günlerinde daha önce 1 akşam iken şimdi 2 akşam çıkmış oluyor. Kim milyoner olmak ister programında çok değişik tiplerle karşılaşıyoruz.
1-Haftanın belirli günlerinde daha önce 1 akşam iken şimdi 2 akşam çıkmış oluyor. Kim milyoner olmak ister programında çok değişik tiplerle karşılaşıyoruz. Derken bir vatandaş Samsun ili Bafra ilçesinin bir beldesinden olup, babasının ilçede görevli olup her gün belirli bir saatte kırmızı boyalı bir minibüsten inişini zevkle seyrettiğini bütün gün ayrı olup, ona kavuşmanın sevinci içinde olduğundan bahsetti ve bir gün babasının vefat ettiğini ama yine her gün o minibüsü beklediğini yolcuları indirirken babasının indiğini hayal edip, günler böyle geçerken minibüsün de satılıp, değişik renkli bir minibüsün alındığını tek amacının kırmızı renkli boyalı bir minibüse sahip olabilme azmini arzuladığını çok güzel bir şekilde anlattı ve sorular başladı biraz fikir yürüterek biraz avantajları kullanarak 30 bin lira sahibi oldu ha şimdi bir kırmızı boyalı minibüs sahibi oldum dedi. Sonraki soruyu da doğru bilip 50 bin lirası, daha sonraki soru 100 bin lira bilemezse 30’a düşecek 100 binlik soruyu da bileceğini fakat riske atmak istemem deyip, çekileceğini söyledi Murat bey 4 sorudan hangisini dediğinde D sorusunu dedi doğru çıktı yoksa 100 bin lirası olacaktı Elli bini aldı.
2-Ezine’de tabakhanede Balıklıköy’den Recep isimli biri çırak olarak anlatıyor pazartesi günleri Ezine pazarı babam pazara bazı ürünleri satış için götürür hediye olarak Pazar ekmeği getirmesini ellerimizde köy ekmeğini katık yapardık bazı arkadaşlarında babalarını eşeksırtında gelmelerini beklerken anlatırdı daha sonra işten ayrıldı. Almanya’ya işçi almaya başladı 1960’lı yıllarda Recep’in Almanya’ya gittiğini duydum. Recep izinli gelip gidiyor sanıyorum askerden sonra idi. Recep gelmiş her gece park kahvehanesine arkadaşlarla buluşuyoruz. Recep de bizlere dahil oldu taksi sahibi olmuş işinin güzelliğinden bahsediyor tabi bu arada babası da ölmüş birden aklıma geldi sordum Recep dedim bir zaman kara fakirlik vardı köy ekmeği elimizde babamız Pazar ekmeği getirecek ona katık edeceğiz bak şimdi araba sahibi olmuşsun belirli bir işin olmuş hayatın garantili o eski günleri unutmuşsundur dedim. Hiç unutur muyum dedi babamızı eşekle gelişi görüntülendiği zamanı o çocukluktaki en büyük mutluluğumu hiç unutur muyum köy ekmeğine Pazar ekmeğini katık yaptığımı o fakirliğin de çok ayrı bir zevki varmış dedi şimdi hepsi var şükürler olsun ama o eski mutluluğum pek yok dedi.
