Malum pamuk sezonu açıldı.

Güney bölgelerde hasat tamamlanmak üzere. Diğer bölgelerde de makineler işi bitirmek üzere. Üretici fiyat taraması yapıyor. Makinenin topladığı pamuk 4.5-5.0 lira arasında seyrediyor.
Verilen fiyatlar, üreticiyi memnun etmiyor. Giderler çok yüksek. Verimler de arzu edilen seviyeye bir türlü çıkmıyor. Hormonun alası veriliyor ama bir türlü giderleri karşılayacak verime ulaşılamıyor.
Türkiye’nin sulanan alanlarında artış var. Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yeni sulamaya açılan ovalar var. Ancak pamuk ekilişi azalıyor. Tarımda bir ürünün ekilişinde azalma varsa üretici kazanamıyor demektir.
İktidar pamuk üreticisini nerdeyse hiç sevindirmedi. 2000’li yılların başlarında 7.5 milyon dekarları gören pamuk ekilişi, bugünlerde 5 milyon dekar civarlarına düştü. Üretim de 1 milyon tonları görürken, 800 bin tonlara geriledi.
Türkiye bölgesinde bir tekstil devi. En önemli ham maddesi de pamuk. Öteden beri pamuk üretimi tekstil sektörünün ihtiyacını karşılamıyor. Bu nedenle pamuk ithalatı hep yapılıyor. Ancak pamuk ithal edilirken içerde üreticinin korunması gerekiyor.
Ak Parti iktidarı döneminde pamuk ithalatına tamı tamına 23 milyar dolar ödeme yapılmış. Elbette tekstil ihracatı bu dövizi kat be kat çıkarmıştır. Ancak ithalatta yapılan sakatlıklar ne yazık ki pamuk üreticisini küstürüyor.
Malum Tarım ve Orman Bakanının en iyi bildiği konu, gerekirse ithal ederiz. Paramız var ki ithal ediyoruz. Ancak bu politikalar ne yazık ki tarım alanlarını boşa çıkarmaktan öteye geçmiyor. Zaman zaman kaldırılan gümrük vergi ve fonları içeride fiyatları düşürüyor ve üreticinin canına okuyor.
Türkiye 18 yılda 23 milyar dolarlık pamuğu 92 ülkeden ithal etmiş. İthalatta dünya şampiyonluğuna doğru hızla koşuyor. Geçen sene beşincilikten dördüncülüğe yükseldi. En fazla pamuğu da ABD’den alıyor.
Pamuk üretimi en zahmetli işlerden biri. Tohum ve gübre fiyatları yüksek. İlaç ve hormon kullanımı her geçen yıl artıyor. Makineli hasat olmasa, toplama yevmiyesi de binse maliyetlere tarlada kalması işten bile değildi. Dekara 400 kg ortalama verimin en az 100 kilosu toplamaya giderdi.
Tohum, gübre, mazot, ilaç, hormon, sulama, hasat ve tarla kirası gibi giderlerin toplam maliyeti dekar başına 2000 bin lirayı bulmaktadır. Borsada 5 liradan işlem gören pamuk masrafları karşılamaktadır.
Üreticinin tek umudu döviz fiyatlarının yüksek ve korona salgını nedeniyle uluslararası pazarlarda fiyatların yükselmesi ve içerdeki fiyatların artması. Bu demektir ki üretici de ithalatı kanıksamış ve başka yollardan umut arıyor. Ekiliş alanlarındaki azalış da bunu ispatlıyor zaten.
Hammaddenin yetmediği bir ürünün üretiminin azalması uygulanan ithalat politikalarıdır. Yanlış uygulamalardır. Bunun başka açıklaması olamaz. Buğdaydaki gibi efendim ihraç etmek için ithal ediyoruz açıklaması üreticiyle alay etmekten başka bir açıklama değildir.